Invictus - Fəth edilməz

Bu gün Madiba - Nelson Mandelanın günüdür. Bu münasibətlə 2009-cu ildə Klint İstvudun çəkdiyi "Invictus" filminə baxdım. Mandela rolunu canlandıran Morqan Frimanı daha çox istədim. Kinoda 1995-ci ildə CAR-da keçirilən Reqbi üzrə dünya kubokundan bəhs edilir. Filmin əsas hissəsini reqbi təşkil etsə də, məncə o, bağışlama və barışıq haqqındadır. Filmin adı ingilis şairi Ernest Henlinin şeirindən götürülüb. Bu şeiri Mandela bir vərəqə yazıb reqbi komandasının kapitanı Frasua Pienara bağışlayır. Şeiri çox bəyəndim.

Непокорённый

Из-под покрова тьмы ночной,

Из чёрной ямы страшных мук

Благодарю я всех богов

За мой непокорённый дух.

И я, попав в тиски беды,

Не дрогнул и не застонал,

И под ударами судьбы

Я ранен был, но не упал.

Тропа лежит средь зла и слёз,

Дальнейший путь не ясен, пусть,

Но всё же трудностей и бед

Я, как и прежде, не боюсь.

Не важно, что врата узки,

Меня опасность не страшит.

Я — властелин своей судьбы,

Я — капитан своей души.

Invictus

Out of the night that covers me,
Black as the pit from pole to pole,
I thank whatever gods may be
For my unconquerable soul.

In the fell clutch of circumstance
I have not winced nor cried aloud.
Under the bludgeonings of chance
My head is bloody, but unbowed.

Beyond this place of wrath and tears
Looms but the horror of the shade,
And yet the menace of the years
Finds and shall find me unafraid.

It matters not how strait the gate,
How charged with punishments the scroll,
I am the master of my fate
I am the captain of my soul.