Məntiqsizliyin məntiqi

Danışmaq istəyirəm imtahanlardan, daha doğrusu "Məntiq" imtahanından. "Uğurlu" təhsil sistemimiz elə qurulub ki, artıq həyatımızın bütün mərhələlərində məntiqdən imtahan veririk: bağçaya uşağımızı göndərəndə, birinci sinfə qoyanda, məktəbdə oxuyarkən (yəqin ən azı 3 dəfə), universitetə qəbul zamanı, ali təhsil alarkən bir kursdan o biri kursa keçmək üçün, oranı bitirəndə, birdən çaşıb magistr dərəcəsi almaq istəsək, sonra bir az da çaşıb phd dərəcəsi almaq istəsək. Hələ işə düzəlmək, müəllimdən, həkimdən olmaq istəyənlərin işə qəbul və attestasiya imtahanlarından danışmıram. 

Bütün bunlardan belə bir məntiqi sual əmələ gəlir: Əgər bir şəxs universiteti bitirərkən məntiq imtahanı veribsə və diplom alıbsa, niyə işə qəbul olunduğu zaman bir də həmin imtahandan keçməlidir? Məsələn, bu xarici dil deyil ki, iki-üç ildən sonra yenidən sertifikat almalı olasan, çünki insan bir dili bir-neçə il işlətməsə unuda bilər. Hansı məntiqlə bunları təyin edirlər? Və ya niyə bir qurum o biri qurumun işinə etibar etmir və əksinə?  Buna cavab versələr, deməli olacaqlar ki, "bəli, təhsil sistemimiz it günündədir. Ona görə də sizə bir az əziyyət veririk, istəyirik həyatınızın bütün etaplarında "and, or, xor" əməliyyatlarını yadınıza salasınız". Amma kimdir bunu etiraf edən? 

Bəlkə, bürokratiyanın bir növüdür? 

Ya da tqdk-nın öz işinə dəlicəsinə aludə olmasının nəticəsi? (onlar az qala axirətə də imtahan testləri hazırlayacaqlar.)

Bəlkə elə təhsil sistemimiz Tanrının məntiqsiz millətimizə verdiyi məntiqli cəzadır? 

P.S. Axırıncı sual ritorik idi, cavab axtarmayın!